Σπασμένες Προτομές

Σαν μαύρος καβαλάρης

σε πέρασμα σκοτεινό

καλπάζεις για μια τρύπα

για μια ρανίδα φως.

Κόσμοι σκοτεινοί, ήλιοι χωρίς φως

γήινες μπαλάντες, ηχούν συνεχώς

νεύρα τεντωμένα, αυτός είναι ο πυρηνικός.

Γύρο πέρασμα αχανές, η άβυσσος κυρίαρχη

και η δυστυχία ακολουθεί...

Πόλεμο ήθελε ένας τρελός

κρίμα κι ήτανε πρωθυπουργός

δεν την πλήρωσε μόνο ο λαός

αλλά ο κόσμος και χμ! ο πολιτισμός

Τώρα η λύπη τον κυριαρχεί

και την σωτηρία ψάχνει να βρει

σε δρόμους ματωμένες βαφές

και σπασμένες προτομές

Η δόξα εδώ σταματάει

άλλο δρόμο ψάχνει να βρει

το τέλος πικρό, σαν δηλητήριο αυθεντικό

σαν μία αντίκα σε χρόνο μακρινό...

Συγγραφέας: Πάνος